Elk jaar verheug ik me op Den Haag Sculptuur. Ik ben verknocht aan deze laagdrempelige, maar hoogkwalitatieve beeldententoonstelling in de open lucht. Het hoort bij de zomer om over het knerpende schelpenpad van het Lange Voorhout langs de monumentale kunstwerken te slenteren onder de verkoelende linden. Je bent midden in de stad en toch in een andere wereld.
Het mooie vind ik het niet-verplichtende karakter van deze expositie. Je kunt komen wanneer je wilt, kijken hoe je wilt, ervan vinden wat je wilt. Even ‘een beeldje pikken’ in je lunchpauze, of op weg naar je afspraak, of als je toch al je rondje met de rollator maakt. Je kunt ook wat langer bij de werken stilstaan, er nog eens omheen lopen, ze bekloppen of strelen, een selfie maken of een rondleiding met gids volgen.
Goed dat het de organisator, museum Beelden aan Zee, gelukt is om ondanks een terugval van de gemeentelijke subsidie weer een expositie op te zetten. Zo breng je kunst bij de mensen. Dit jaar staat de hedendaagse Vlaamse beeldhouwkunst in de belangstelling. ‘Vormidable’ heet de expositie en inderdaad, flanerend onder de lindebomen, vergaap je je aan het formidabele kunstaanbod van gevestigde en jonge Vlaamse kunstenaars.
Dé eyeopener voor mij was het werk van Nick Ervinck. Op voorhand, toen ik alleen nog maar een foto van zijn sculptuur ‘LUIZAERC’ had gezien, was ik niet erg nieuwsgierig naar zijn computergestuurde kunststof-sculptuur. Een gele blob met sprieten leek het me. Maar wát een sensatie om het werk fysiek tegen te komen. In het zonlicht staat het geel te stralen en de vormen en bewegingen in het beeld zijn fascinerend. Het is een volstrekt organische structuur, met de logica van een ingewikkelde ruggenwervel. Het wervelt en vloeit en vormt prachtige openingen en holtes.
‘LUIZAERC’ behoort tot een heel universum van soortgelijke figuren, die als een soort Pokémonfiguren uit elkaar geëvolueerd zouden kunnen zijn. Ervinck geeft zijn scheppingen ook zelfbedachte, Pokémonachtige namen. Op zijn website maken we kennis met het scheefgezakte broertje van ‘LUIZAERC’, ‘LUBZAERC’, en het vurige zusje ‘LUINIRPS’. In Den Haag staat bij de Koninklijke Schouwburg nog een levensgrote ‘APSAADU’ en in museum Beelden aan Zee een ‘ANIHUAB’.
Ook andere sculpturen aan het Lange Voorhout en in Beelden aan Zee leveren verrassende ervaringen op. Het olfactorische kunstwerk ‘Earthcar’ van Peter de Cupere bijvoorbeeld ziet eruit als de auto van tante Sidonia die door een enorme molshoop is gereden. De naiëve, half-voltooide figuren van Johan Tahon roepen associaties op met de verweerde heiligenfiguren van de Bretonse Calvaires en de strak ontlede sokkel ‘Raised elevation’ van Leon Franken heeft onder de weelderige bomen een intrigerende x- en-y-as-esthetiek.
Kom vlaaneren in Den Haag. Nog tot en met 30 augustus.
No comment yet, add your voice below!