
De zomer is aangebroken. We kunnen weer flaneren door de stad, op een terrasje zitten, én… we kunnen weer naar het museum, onze geest laven aan kunst. Als u flaneren en de lafenis van kunst wilt combineren, kunt u nu terecht op het Lange Voorhout in Den Haag. Daar is voor het eerst sinds vijf jaar weer een prachtige openluchttentoonstelling te zien: Voorhout Monumentaal, georganiseerd door Pulchri Studio. Een heerlijk, royaal zomerevenement.

Twintig monumentale sculpturen van verschillende kunstenaars staan verspreid over de mooie lindenlaan. Hoewel links en rechts autoverkeer voorbij jakkert, heerst er rust op het beschaduwde middengedeelte van de allee. Het schelpenpad knerpt onder je voeten terwijl je langzaam van beeld naar beeld loopt. Halverwege de wandeling kun je afslaan naar het gebouw van Pulchri, waar op de binnenplaats van elke kunstenaar nog een kleiner beeld te zien is. En als je dan toch op die binnenplaats bent, kun je neerstrijken op het terras voor een versnapering.
De tentoonstelling begint (of eindigt) aan de kant van het Paleis Lange Voorhout, het Escher Museum, met de prachtige gele sculptuur Verweving van Rinus Roelofs. Een fascinerend, in elkaar grijpend patroon van vijfhoekige, sterachtige vormen vormt een zigzaggende scherm. Je zou in dit kunstwerk van de Hengelose kunstenaar Roelofs de gestolde beweging kunnen zien van de weefgetouwen van de Twentse textielindustrie.

Ter hoogte van Pulchri Studio staat een tweede felgekleurde sculptuur. Het is de drie meter hoge Challenge for balance van Aris de bakker. Als een circusartiest in een rood-geel gestreept kostuum staat een menselijke figuur op zijn kop op een grote coronabal. De vastberaden vrolijkheid van deze volslanke circusartiest doet denken aan de Nana’s van Niki de Saint-Phalle. Met humor de wereldproblemen te lijf, that’s the spirit!
Opvallend is dat veel kunstenaars hun inspiratie hebben gehaald uit de (bedreigde) natuur. Het meest sprekende voorbeeld is de houten sculptuur Triomf??? van Louis Niënhuis. Wat op het eerste gezicht een boomstronk van een Sequoia lijkt te zijn, blijkt van binnen te zijn opgebouwd uit eindeloos gelaagde blokjes beukenhout. De ‘gepixelde’ binnenkant staat in schril contrast met de natuurlijke buitenkant van de boomstronk. Wie triomfeert hier over wie?

Het geparelstraalde roestvrijstalen beeld Stillevend Licht van Yke Prins speelt met het licht. De vloeiende vormen van het beeld leven, ze reageren op de intensiteit van het zonlicht dat overal om het beeld heen is als het door het bladerdak heen valt en door het schelpenpad wordt weerkaatst.

Eelke van Willigens sculptuur met de omineuze titel De vrees heeft een woeste kracht. In het Pulchri blad las ik de oorspronkelijke titel van dit beeld: The mind is fear, met als subtitel 5th Wave. Wat we zien zijn halfcirkelvormige, cortenstalen ‘golven’ die zich lijken op te krullen om met donderend geraas neer te storten. Toch ging er voor mij geen bedreiging van dit beeld uit door de prachtige blauwe kleur die de ‘golven’ aan de binnenkant hebben. The mind is fear misschien, maar de golven zijn wat ze zijn; woeste, prachtige uitbarstingen van kracht.

De expositie Voorhout Monumentaal is een opmaat tot een zomer vol kunst. Aan het Lange Voorhout voel je de energie van de Summer in the city! Tuut-tuut, toet-toet!
NB. De opname van mijn lezing MEE NAAR HUIS op 1 juni is door een technische storing mislukt. Eind juni zal museum Beelden aan Zee opnieuw een opname van de lezing maken. De video komt eraan. Ik houd u op de hoogte.
No comment yet, add your voice below!