Matuurschoon

De zomer zingt het lang uit dit jaar, er heerst vaak een prachtige nazomersfeer. Daardoor komt er een heel ander aspect van de herfst naar boven; in plaats van storm, regen en afgerukte takken zie we de ‘rijpheid der dingen’. In het lage licht leven de kleuren op; het verzadigde groen van bomen en struiken steekt sterk af tegen het blauw van de lucht. Bomen werpen lange schaduwen over het veld. Het gebladerte ruist droog in de wind en onder je voeten knarst en knapt het van de beukennootjes.

Op dinsdag 13 oktober staat er weer een Frisse-Blik-Wandeling gepland over Landgoed Clingendael. Hopelijk kunnen we dan de sfeer van de nazomer nog proeven in dit mooie park: majestueuze solitaire beuken die lange schaduwen werpen op de gazons en zichtlijnen die worden geaccentueerd door het licht dat ‘met een lange aanloop’ vol op de gevel van het landhuis of op een witte parkbank aan de bosrand valt.

Dit is het jaargetijde van de verzadiging. De bomen zitten nog in het blad, maar het groen is verzadigd. De herinnering aan de warmte hangt er als het ware nog in. Het afgevallen blad op de grond is droog en krokant, het beweegt ratelend over het plaveisel.  De wind in de boomkruinen klinkt lichter dan in de zomer. De bladeren ritselen droger. Er hangt minder van ze af, zou je kunnen zeggen, ze kunnen wat zorgelozer ruisen.

Door het gebladerte heen vallen met grote regelmaat beukennootjes en eikels op de grond. Je hoort ze aankomen met scherpe staccato-tikken op de bladeren en dan een volle ‘pok’ op de grond. De oogst aan beukennootjes en eikels (mast ) is rijk, het is een goed mastjaar. Kenners spreken zelfs van ‘volmast’. De nootjes en bolsters  vormen een dik tapijt van knisperende kiezels die onder je voet breken. De geluiden van de herfst.

Ook de vogels klinken herfstachtiger. Ze zijn hersteld van de rui en zingen weer hun lied, maar het klinkt minder opzwepend dan in het voorjaar. En misschien horen we wel een roodborst of mees die al een trektocht vanuit Scandinavië achter de rug heeft. Hij is hier niet om te nestelen, maar om te overwinteren.

Bruin is de kleur die overal aanwezig is. Op de grond in de dikke lagen mast, op de boomstammen en takken in de lage zon en in het verdorde blad. Het groen is rijp, de bruine grondverf straalt er als het ware doorheen.

En alleen in dit jaargetijde kunnen we het allermooiste bruin zien dat er bestaat: kastanjebruin. Een stralend roodbruin, met donkere aderen doorschoten. Deze kleur geeft het beste de sfeer weer van warmte, verzadiging, volheid. Het is rijp, matuur, en het is mooi. Het is matuurschoon.