Vorige week bezocht ik de prachtige expositie ‘Pieter de Hooch in Delft. Uit de schaduw van Vermeer’. Ik trad als het ware uit de schaduw van Niki de Saint Phalle (die overigens, net als Vermeer, eerder een helder licht verspreidt dan een schaduw werpt) en

Hoewel ik nu toch al minstens een half jaar bezig ben met de kunst van Niki de Saint Phalle, blijf ik nieuwe dingen ontdekken. Zo werd ik onlangs, kort voor Nieuwjaar, verrast door een heel nieuw inzicht in een van drie Hannoveraanse Nana’s. In september

  Een van de laatste monumentale kunstwerken die Niki de Saint Phalle vlak voor haar dood nog heeft voltooid staat in Californië. Het is de 12-meter hoge, open sculptuur ‘Coming Together’, die ze maakte voor het Convention Center, het Congresgebouw van San Diego. Twee halve

Op de expositie ‘Niki de Saint Phalle aan Zee’ kom je drie keer de Nana Santé tegen; één keer als litho en twee keer als sculptuur. Nana Santé is een grote, dikke Nana die met haar twee blauwe benen stevig op de grond staat. In

Nu ik met mijn lezing over Niki de Saint Phalle zo vaak in haar Giardino dei Tarocchi verkeer, werd het tijd om ook eens voor mijzelf de tarotkaarten te (laten) lezen. Ik ging te tarot-rade bij een goede vriendin die kennis heeft van deze esoterische

Afgelopen zondag hield ik voor een besloten gezelschap de lezing ‘Rembrandts Handen’. Op mijn reis door de wereld van Niki de Saint Phalle maakte ik even een omweg naar de taal van de handen in Rembrandts werk. Het was de omweg waard; het verjaardagsgezelschap waar

De Nana’s van Niki de Saint Phalle kenmerken zich niet alleen door hun volle, vrouwelijke vormen, maar ook door hun beweeglijkheid. Ze dansen, huppelen, springen, schaatsen, of zweven in de lucht. Als ze solide op de grond staan, dan is het hun vrolijke badpak dat

In mijn vorige blog wierp ik de vraag op hoe Niki’s beeld van de Democratie eruit zou zien. Uit verzet tegen het tamelijk beperkte beeld met kortgerokte dame, dat kunstenaar Thom Puckey ons voorschotelt, opperde ik een aanstekelijk dansende, dikke Nana boven op een tafel.

In musea lees ik nog wel eens op de toelichtende teksten naast een schilderij of beeldhouwwerk van vrouwelijk naakt dat ‘de toeschouwer tot voyeur’ wordt gemaakt. Een wonderlijke kwalificatie, wat mij betreft. Er wordt vrouwelijk naakt gepresenteerd, maar de conclusie dat de toeschouwer daarop reageert